Resultado de búsqueda
エリック・ロメール （ Éric Rohmer 、本名 ジャン＝マリ・モリス・シェレール （ Jean-Marie Maurice Schérer ）、 1920年 3月21日 （ 3月20日 、 4月4日 説もあり） - 2010年 1月11日 ）は、 フランス の 映画監督 。. ヌーヴェル・ヴァーグ のいわばトリであり、この映画 ...
Éric Rohmer (eredeti nevén Jean-Marie Maurice Schérer) ( Tulle, 1920. április 4. – Párizs, 2010. január 11.) francia filmrendező, író, kritikus. A második világháború utáni francia új hullám filmkorszak kulcsfigurája. Alapítója és szerkesztője volt a Cahiers du cinéma francia filmes szaklapnak.
18 de abr. de 2024 · January 11, 2010, Paris. Éric Rohmer (born April 4, 1920?, Tulle?, France—died January 11, 2010, Paris) was a French motion-picture director and writer who was noted for his sensitively observed studies of romantic passion. Rohmer was an intensely private man who provided conflicting information about his early life.
Éric Rohmer (1920 - 2010) fue un director y guionista de Francia conocido por Mi noche con Maud, Cuento de otoño, El rayo verde, Pauline en la playa, Cuento de verano, La rodilla de Clara, El amor después del mediodía, La coleccionista, Cuento de invierno y Cuento de primavera
Éric Rohmer, nascido Jean-Marie Maurice Schérer ou Maurice Henri Joseph Schérer[ 1] ( Tulle, 21 de março de 1920 — Paris, 11 de janeiro de 2010 ), foi um cineasta, crítico de cinema, roteirista e professor de literatura francês. Importante figura da nouvelle vague do cinema francês do pós-guerra, Rohmer foi também editor do influente ...
Éric Rohmer. Éric Rohmer, Pseudonyme Gilbert Cordier und Dirk Peters, eigentlich Jean-Marie Maurice Schérer [1] (* 21. März 1920 [2] in Tulle, Département Corrèze; † 11. Januar 2010 in Paris) war ein französischer Film- und Theaterregisseur, Essayist, Autor, Filmkritiker und -theoretiker. Er zählte zu den Vertretern der Nouvelle Vague .
20 de mar. de 2020 · Éric Rohmer foi, entre os insurgentes cineastas da Nouvelle Vague francesa, talvez o mais polido, o mais destacado pela sua estética. Passou por autor, professor e até jornalista, chegando ao cinema tarde em relação a cineastas como Jean-Luc Godard ou François Truffaut, permanecendo mais tempo como crítico de cinema na célebre revista “Cahiers du cinéma” até chegar à realização.
