1950
Resultado de búsqueda
Jacques Prévert (Neuilly-sur-Seine, 4 de febrero de 1900-Omonville-la-Petite, 11 de abril de 1977) fue un poeta, autor teatral y guionista cinematográfico francés. [1]
Jacques Prévert ( French: [ʒak pʁevɛʁ]; 4 February 1900 – 11 April 1977) was a French poet and screenwriter. His poems became and remain popular in the French-speaking world, particularly in schools. His best-regarded films formed part of the poetic realist movement, and include Les Enfants du Paradis (1945). He published his first book in 1946.
Jacques Prévert nasce il 4 febbraio nel 1900 nella città di Neuilly-sur-Seine da una famiglia borghese e benestante, secondogenito del letterato André Louis Marie Prévert e di Marie Clémence Catusse. In Bretagna trascorre alcuni anni della sua infanzia; Prévert si dimostra fin dalla più giovane età amante della lettura e dello spettacolo.
Jacques Prévert (uttal: [pre'vɛ:r] [14]), född 4 februari 1900 i Neuilly-sur-Seine utanför Paris, död 11 april 1977 i Omonville-la-Petite, Manche, var en fransk poet. Han var även framstående som författare av filmmanus , bland annat till regissörer som Marcel Carné och Paul Grimault .
Jacques Prévert ( Neuilly-sur-Seine, 4 februari 1900 – Omonville-la-Petite, 11 april 1977) was een Frans dichter, toneel- en scenarioschrijver . Jeugd. Hij groeide op in Parijs. Op school raakte hij al snel verveeld. Met zijn vader, die theatercriticus was, ging hij vaak naar het theater, van zijn moeder erfde hij een liefde voor het lezen.
Jacques Prévert [ʒak pʁevɛʁ] (1900 Neuilly-sur-Seine, Ranska – 1977 Omonville-la-Petite, Ranska) oli ranskalainen kirjailija. Hän oli suosittu runoilija, jonka käsialaa ovat muun muassa Joseph Kosman säveltämien ”Les feuilles mortes” (”Kuolleet lehdet”) ja ”Barbara”-nimisten kappaleiden tekstit.
Jacques Prévert (ur. 4 lutego 1900 w Neuilly-sur-Seine, zm. 11 kwietnia 1977 w Omonville-la-Petite) – francuski poeta, twórca dialogów filmowych i scenarzysta . Życiorys. Pierwsze lata życia spędził w Neully-sur-Seine, ale problemy finansowe ojca sprawiły, że rodzina przeniosła się najpierw do Tulonu, a potem do Paryża.
