Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Obóz zagłady w Treblince (oficjalnie SS-Sonderkommando Treblinka, zwyczajowo Treblinka II) – niemiecki nazistowski obóz zagłady funkcjonujący od lipca 1942 roku do listopada 1943 roku na terenie gminy Kosów w powiecie sokołowskim, przy linii kolejowej Siedlce – Sokołów Podlaski – Małkinia, nieopodal wsi i stacji ...

  2. Treblinka ( pronounced [trɛˈbliŋka]) was the second-deadliest extermination camp to be built and operated by Nazi Germany in occupied Poland during World War II. [2] . It was in a forest north-east of Warsaw, 4 km (2.5 mi) south of the village of Treblinka in what is now the Masovian Voivodeship.

    • Obozy Zagłady I Wyróżniające Je Cechy
    • Nazewnictwo
    • Historia
    • W powojennej historiografii
    • Losy Powojenne I Upamiętnienie
    • Bibliografia

    Obozy zagłady zostały utworzone w ramach realizowanego przez nazistowskie Niemcy programu „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. Zazwyczaj do ich grona historycy zaliczają sześć obozów: 1. Auschwitz-Birkenau (Konzentrationslager Auschwitz) 2. Bełżec (SS-Sonderkommando Belzec) 3. Chełmno nad Nerem (SS-Sonderkommando Lange, SS-Sonderkommando ...

    W polskiej historiografii obozy zagłady określano także mianem: obozów straceń, obozów śmierci, ośrodków zagłady. W źródłach anglojęzycznych używane są nazwy Extermination Camps („obozy zagłady”, „obozy eksterminacji”) lub Death Camps („obozy śmierci”). Ze względu na masową, niemalże przemysłową skalę eksterminacji, którą prowadzono w obozach zagła...

    Geneza

    22 czerwca 1941 roku nazistowskie Niemcy zaatakowały ZSRR. W ślad za armiami Wehrmachtu wyruszyły cztery Einsatzgruppen, które niezwłocznie przystąpiły do likwidacji wszystkich prawdziwych i domniemanych przeciwników niemieckiego panowania. Początkowo rozstrzeliwano głównie żydowskich mężczyzn oraz funkcjonariuszy władzy sowieckiej, jednakże na początku sierpnia 1941 roku Reichsführer-SS Heinrich Himmler obarczył Einsatzgruppen zadaniem wymordowania wszystkich Żydów zamieszkujących na podbity...

    Utworzenie i funkcjonowanie obozów zagłady

    Pierwszy obóz zagłady uruchomiono 8 grudnia 1941 roku w pobliżu wsi Chełmno nad Nerem (niem. Kulmhof) w Kraju Warty. Arthur Greiser, miejscowy Namiestnik Rzeszy i gauleiter NSDAP, podejmował bowiem liczne zabiegi, aby jak najszybciej uczynić swój okręg „wolnym od Żydów”. Już w połowie lipca 1941 roku szef Sicherheitsdienst w Poznaniu, Rolf-Heinz Höppner, wystosował memoriał do Adolfa Eichmanna, w którym proponował, aby wszystkich Żydów z Kraju Warty skoncentrować w jednym wielkim obozie konce...

    Modus operandi i liczba ofiar

    Auschwitz i Majdanek ze względu na fakt, że łączyły funkcję obozu koncentracyjnego i obozu zagłady, podlegały Głównemu Urzędowi Gospodarczo-Administracyjnemu SS (SS-WVHA). Obóz w Chełmnie nad Nerem podlegał dowódcy SS i policji w Kraju Warty. Obozy w Bełżcu, Sobiborze i Treblince, które utworzono w ramach akcji „Reinhardt”, podlegały natomiast kierownikowi tej akcji, tj. dowódcy SS i policji w dystrykcie lubelskim Generalnego Gubernatorstwa. Załogi obozów zagłady, a w szczególności ich kadra...

    Historiografia Polski Ludowej przez dziesięciolecia przeinaczała prawdę na temat obozów zagłady. W szczególności starano się ukryć fakt, iż powstały one w celu eksterminacji ludności żydowskiej. W tym celu włączano ofiary żydowskie w poczet ofiar – „obywateli polskich”, a także kładziono akcent na zbrodnie popełnione w obozach koncentracyjnych, np....

    W pierwszych latach powojennych tereny poobozowe, nie wyłączając Auschwitz i Majdanka, stały się miejscem intensywnej działalności „hien cmentarnych”, zazwyczaj rekrutujących się spośród ludności okolicznych miejscowości. „Hieny” rozkopywały tereny poobozowe, w tym zwłaszcza miejsca po masowych grobach, poszukując złota i kosztowności. Po wojnie mi...

    Yitzhak Arad: Belzec, Sobibor, Treblinka. The Operation Reinhard Death Camps. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press, 1999. ISBN 978-0-253-21305-1. (ang.).
    Danuta Czech: Kalendarz wydarzeń w KL Auschwitz. Oświęcim: Wydawnictwo Państwowego Muzeum w Oświęcimiu-Brzezince, 1992. ISBN 83-85047-04-2.
    Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013. ISBN 978-83-63444-27-3.
    Martin Gilbert: Druga wojna światowa. Poznań: Zysk i S-ka, 2000. ISBN 83-7150-713-5.
  3. Koniec obozów w Treblince. Niemieckie władze wydały rozkaz, aby rozebrać Treblinkę II jesienią 1943 r. Między końcem lipca 1942 r. a wrześniem 1943 r. personel obozu zamordował w ośrodku zagłady w Treblince ok. 925,000 Żydów, a także nieznaną liczbę Polaków, Romów i radzieckich jeńców wojennych.

  4. Budowę obozu zagłady w Treblince (gm. Kosów, pow. Sokołów Podlaski) rozpoczęto w dniu 1 czerwca 1942 r. Pierwszym komendantem SS-Sonderkommando Treblinka został mianowany SS-Obersturmführer Irmfried Eberl (Austriak).

  5. Obóz (ośrodek) zagłady Treblinka II wybudowany został przez Niemców w połowie 1942 roku obok istniejącego w pobliżu karnego obozu pracy. Powstał w ramach „Akcji Reinhard”, mającej na celu fizyczną likwidację ludności żydowskiej.