Resultado de búsqueda
Prince Wladysław Dominik Zasławski-Ostrogski (ca. 1616 – 1656) was a Polish nobleman of Ruthenian stock. Prince of the Princely Houses of Poland, Ostroh Ordynat, Grand Koniuszy of The Crown. Zasławski was the most powerful magnate in Volhynia at that time.
Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski herbu własnego (ur. 1618 , zm. 5 maja 1656 [1] ) – książę , ordynat ostrogski , koniuszy wielki koronny od 1636, wojewoda sandomierski od 1645, wojewoda krakowski od 1649, starosta łucki 1639–1653, starosta robczycki w 1652 roku [1] , regimentarz wojsk koronnych 1648, magnat w Koronie .
It shows Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski (before 1618–1656) of his own coat of arms, his son, Aleksander Zasławski, and Eufrozyn Ostrogski, the ordynat of Ostróg, since 1636 the horse master of the Crown, since 1645 the voivode of Sandomierz, in 1848, during the war against the Cossacks, appointed one of the three regimentarze ...
25 de feb. de 2023 · Prince Wladysław Dominik Zasławski-Ostrogski (ca. 1616 – 1656) was a Polish nobleman (szlachcic) of Ruthenian stock. Prince of The Princely Houses of Poland, Ostroh Ordynat, Grand Koniuszy of The Crown.
- before circa 1618
- Andrzej Hennel
- 1656
- Воевода Сандомирский и Краковский
23 de sept. de 2015 · Wil.1654. This painting is regarded as one of the masterpieces of Polish seventeenth-century portraits. It shows Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski (before 1618–1656) of his own coat of arms, his son, Aleksander Zasławski, and Eufrozyn Ostrogski, the ordynat of Ostróg, since 1636 the horse master of the Crown, since 1645 ...
Prince Wladysław Dominik Zasławski-Ostrogski (ca. 1616 – 1656) was a Polish nobleman ( szlachcic) of Ruthenian stock. Prince of the Princely Houses of Poland, Ostroh Ordynat, Grand Koniuszy of The Crown. Quick Facts Coat of arms, Full name ... Close. Zasławski was the most powerful magnate in Volhynia at that time.
Dowódcami formalnie pozostawali książę Władysław Dominik Zasławski i dwaj jego koledzy, lecz faktycznie armią dowodził książę Jeremi Wiśniowiecki, który cieszył się miłością i szacunkiem żołnierzy. Zresztą na radach jego głos był równy głosom trzech regimentarzy i licznych doradców.
