Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. 2 de may. de 2022 · El nombre que suena con fuerza es el de Bianca Giovanna Sforza, esposa de Galeazzo Sanseverino, mecenas y amigo de Leonardo, e hija de Ludovico il Moro, duque de Milán y señor de Bobbio. Mostrar ...

  2. Página en reconstrucción. La página que intenta ver se encuentra en reconstrucción.

  3. 12 de ago. de 2018 · La donna vera è nel ritratto sottostante. Ritengo che in origine la Gioconda fosse il ritratto nuziale di Bianca Sforza, signora di Voghera (il cui nome anagrafico in base a un atto del 1489 era Giovanna). Leonardo probabilmente iniziò a dipingerlo in Milano nel 1496 su duplice commissione del Moro (con prevedibile copia destinata al marito ...

  4. 13 de abr. de 2019 · La Bella Principessa. photo by Gianluca Colla. Bianca Giovanna Sforza was the illegitmate daughter of Ludovico Sforza and Bernardina de Corradis. Born in 1482 she was legitimized in December 1489 and given in marriage to Galeazzo Sanseverino shortly afterwards. ‘Little’ Bianca was seven years old at the time.

  5. W listopadzie 1496 Bianca Giovanna nagle zachorowała i 23 dnia tego miesiąca o godzinie 5:00 zmarła w wieku zaledwie czternastu lat. Śmierć Bianki zbiegła się ze śmiercią dwojga innych nieślubnych dzieci Sforzy, Galeazza i Leone, co pogrążyło księcia w jeszcze większej rozpaczy. Bianca Giovanna Sforza była kilkakrotnie ...

  6. Massimiliano I d'Asburgo. Religione. Cattolicesimo. Bianca Maria Sforza ( Milano, 5 aprile 1472 – Innsbruck, 31 dicembre 1510) fu una principessa della casa principesca milanese degli Sforza che divenne imperatrice consorte del Sacro Romano Impero Germanico, dal 1494 al 1510, come moglie di Massimiliano I .

  7. Stams. [ editar datos en Wikidata] Blanca María Sforza (en italiano, Bianca Maria Sforza ), ( Pavía, 5 de abril de 1472 – Innsbruck; 31 de diciembre de 1510). Era hija del Duque de Milán Galeazo María Sforza. En 1493, se casa con el emperador Maximiliano I, quien había enviudado tras la muerte de su primera esposa María de Borgoña en 1482.