Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Después de largos meses de cautiverio en los edificios de una escuela que comparte con sus hermanos los príncipes Constantino Konstantínovich Románov (1891-1918), Ígor Konstantínovich Románov, la gran duquesa Isabel Fiódorovna, viuda del gran duque Sergio que había tomado el velo en un monasterio, y el príncipe Vladímir Pávlovich ...

  2. Al ser inviable cambiar las órdenes impartidas por Alejandro I, y tras reiterar Constantino (mediante carta oficial) que no asumiría la corona rusa debido a su renuncia y que se consideraba ya súbdito de su hermano, Nicolás Pávlovich Románov acepta ser proclamado zar con el nombre de Nicolás I de Rusia, fijando el día del juramento de lealtad para el 26 de diciembre en San Petersburgo.

  3. Constantino Pávlovich Románov (en ruso Константи́н Па́влович Рома́нов; Pushkin, 8 de mayo de 1779 - Vítebsk, 27 de junio de 1831). Gran Duque y Zarevich de Rusia . Miembro de la casa imperial de los Romanov de Rusia, fue intensamente preparado por su abuela para el puesto de emperador de un hipotético y resucitado Imperio bizantino .

  4. Constantino Pávlovich Románov (en ruso Константи́н Па́влович Рома́нов; Pushkin, 8 de mayo de 1779 - Vítebsk, 27 de junio de 1831). Gran Duque y Zarevich de Rusia . Miembro de la casa imperial de los Romanov de Rusia, fue intensamente preparado por su abuela para el puesto de emperador de un hipotético y resucitado Imperio bizantino .

  5. Vida y Biografía de Constantino Pávlovich. (Tsárkoie Sieló, 1779-Vitebsk, 1831) Gran duque de Rusia. Hijo segundo del zar Pablo I. Comandante en jefe del «reino de Polonia» (1816), desarrollado por los intereses de Rusia (1815). En 1822 renunció al trono de Rusia para proseguir rigiendo Polonia.

  6. Al ser invidable camudar les órdenes impartíes por Alexandru I, y en repitiendo Constantino (por aciu carta oficial) que nun asumiría la corona rusa por cuenta del so arrenunciu y que se consideraba yá súbditu del so hermanu, Nicolás Pávlovich Románov acepta ser proclamáu zar col nome de Nicolás I de Rusia, afitando'l día del xuramentu de llealtá pal 26 d'avientu en San Petersburgu.