Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Anna Ostroróg. Prince Stanisław Jan Jabłonowski (1634–1702) was a Polish nobleman, magnate, Grand Guardian of the Crown since 1660, the Grand Camp Leader of the Crown since 1661, voivode of the Ruthenian Voivodship since 1664, Field Crown Hetman since 1676, Great Crown Hetman since 1683 and castellan of Kraków since 1692.

  2. Jan Stanisław Jabłonowski of the Prus III coat of arms (1669 - 28 April 1731 in Lviv) was a Polish political writer who was a maternal uncle of King Stanisław I Leszczyński, under whom he served as Crown Chancellor in 1706–09. He also held the positions of Crown standard-holder from 1687, voivode-governor of Volhynia since 1693 ...

  3. Stanisław Jan Jabłonowski herbu Prus III (ur. 3 kwietnia 1634 w Łuczy [1] koło Jabłonowa, zm. 2 kwietnia 1702 roku [2] we Lwowie) – kasztelan krakowski w latach 1692–1702, hetman wielki koronny w latach 1682–1702, hetman polny koronny w latach 1676–1682, wojewoda ruski w latach 1664–1692, oboźny koronny (dworski) [3] w latach 1661–1664, strażnik...

  4. Stanisław Jan Jabłonowski was the father of Anna Jabłonowska who was the mother of Polish King Stanisław Leszczyński. Stanisław Leszczyński's daughter Marie Leszczyńska married King Louis XV of France and became, with him, the ancestress of most of the Roman Catholic monarchs of Europe.

  5. Prince Stanisław Jan Jabłonowski (1634 – 1702) was a Polish nobleman, magnate, Grand Guardian of the Crown since 1660, the Grand Camp Leader of the Crown since 1661, voivode of the Ruthenian Voivodship since 1664, Field Crown Hetman since 1676, Great Crown Hetman since 1683 and castellan of Kraków since 1692.

  6. Jan Stanisław Jabłonowski of the Prus III coat of arms (1669 - 28 April 1731 in Lviv) was a Polish political writer who was a maternal uncle of King Stanisław I Leszczyński, under whom he served as Crown Chancellor in 1706–09.

  7. Poprzez ślub z Marią Anną Kazanowską, Jabłonowski znalazł się w stronnictwie dworskim. Jego los w tym epizodzie jest niezwykle podobny do drogi Jana Sobieskiego, z którym łączyły go więzy przyjaźni. Znakomicie uzupełniał swego bardziej utytułowanego kolegę. Odznaczył się pod Podhajcami (6 X 1667), gdzie dowodził polskim centrum.