Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Na dokumencie wydanym przez abpa gnieźnieńskiego Jana Gruszczyńskiego 20 XI 1470 r. Oleśnicki wystąpił już jako sekretarz króla. Kiedy Zbigniew podjął decyzję o poświęceniu się do stanu duchownego i czy miał do tego przygotowanie, nie wiadomo, ale bardzo szybko zaczął gromadzić liczne beneficja. Został plebanem w Piotrawinie ...

  2. 17 de dic. de 2012 · Zbigniew Oleśnicki cierpliwie i gorliwie pozyskiwał nowe relikwie dla Krakowa, a gdy trzeba było i zaistniała okazja podejmował działania, by jak najlepiej zademonstrować wiernym mnogość i moc relikwii. Zbigniew Oleśnicki jako biskup krakowski podejmował także liczne starania o wyniesienie na ołtarze polskich duchownych i władców.

  3. 5 de dic. de 2019 · Potężny biskup i możnowładca, gorliwy patriota i żarliwy człowiek religii – Zbigniew Oleśnicki to jedna z wielkich postaci polskiego średniowiecza, która jak widać wymyka się prostym klasyfikacjom. Przyszły kardynał urodził się 5 grudnia 1389 r. w Siennie. 18 grudnia 1423 roku Zbigniew Oleśnicki, syn Jaśka z Oleśnicy, herbu ...

  4. Zbigniew Oleśnicki. Zbigniew Oleśnicki herbu Dębno (ur. 1430, zm. 2 lutego 1493) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1481, gubernator Prus (capitaneus Prussiae Generalis), biskup kujawski, podkanclerzy koronny od 1473, sekretarz królewski.

  5. Zbigniew Oleśnicki (1389–1455) – uczestnik bitwy pod Grunwaldem, biskup krakowski, późniejszy kardynał; Zbigniew Oleśnicki (1430–1493) – arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski od 1481; Zbigniew Oleśnicki (zm. 1662) – kasztelan wiślicki, starosta opoczyński

  6. Zbigniew Oleśnicki armoiries Dębno (en), né le 5 décembre 1389 à Sienno et mort le 1 er avril 1455 à Sandomierz, est un homme d'Eglise et homme d'État polonais. Évêque de Cracovie de 1423 jusqu'à sa mort, il devient, en 1439 , le premier cardinal polonais.

  7. Zbigniew Oleśnicki (kniend) auf einer Stiftungstafel im Collegium Maius der Jagiellonen-Universität (15. Jh.) Kardinalswappen (modernes Schema) Oleśnicki war der Sohn eines Krakauer Landrichters. Er wurde in Sandomir, Breslau und an der Jagiellonen-Universität ausgebildet. Seit 1410 stand er mit der Kanzlei Königs Władysław II.