Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Stanisław Żółkiewski (Turynka, cerca de Leópolis, Reino de Polonia, 1547-Batalla de Cecora, cerca de Iași, Moldavia, 7 de octubre de 1620) fue un noble polaco, magnate y comandante militar que tomó parte en numerosas campañas en Polonia, en las fronteras oriental y meridional.

  2. 4 lipca 1610 roku w słynnej bitwie pod Kłuszynem odniósł swe największe zwycięstwo, pokonując oddziałem 2700 husarzy (wspomaganych przez 200 piechurów) armię rosyjską liczącą 30 tys. żołnierzy, wspieraną przez korpus szwedzki liczący 5 tys. wojska, po czym na dwa lata zajął Moskwę.

  3. Stanisław Żółkiewski (Pronunciación polaca: [staˈɲiswav ʐuwˈkʲɛfskʲi]; 1547 – 7 de octubre de 1620) fue un noble polaco del escudo de armas de Lubicz, magnate, comandante militar y canciller de la corona polaca de la Commonwealth polaco-lituana, que participó en muchas campañas de la Commonwealth y en sus fronteras sur y este.

  4. Stanisław Żółkiewski (Polish pronunciation: [staˈɲiswav ʐuwˈkʲɛfskʲi]; 1547 – 7 October 1620) was a Polish nobleman of the Lubicz coat of arms, a magnate, military commander, and Chancellor of the Polish Crown in the Polish–Lithuanian Commonwealth who took part in many military campaigns in the Commonwealth and on its southern ...

  5. 1 de dic. de 2023 · Hetman Stanisław Żółkiewski. Na stanowisku hetmana wielkiego koronnego był następcą swojego krewnego – Jana Zamoyskiego - fot. domena publiczna. Opublikowano: 01.12.2023 r., 4:00 | Autor: Aleksandra Drążek. Hetman Stanisław Żółkiewski zasłynął przede wszystkim jako dowódca w zwycięskiej bitwie pod Kłuszynem nad ...

  6. Stanisław Żółkiewski (Turynka, cerca de Leópolis, Reino de Polonia, 1547- Batalla de Cecora, cerca de Iași, Moldavia, 7 de octubre de 1620) fue un noble polaco, magnate y comandante militar que tomó parte en numerosas campañas en Polonia, en las fronteras oriental y meridional.

  7. Żółkiewskis army fortified its position in Țuțora (pol. Cecora), preparing for the arrival of Ottoman and Tatar troops. For the experienced commander, this must have felt like a déjà vu; twenty-five years earlier he had served as a second-in-command in a victorious battle against the Crimean Tatars in the same spot.