Resultado de búsqueda
Լատիներեն (Lingua latīna ( [ˈlɪŋɡʷa laˈtiːna])՝ լի՛նգուա լատի՛նա, lingua ՝ լեզու և latinus կամ latinum ՝ լատինական բառերից), հնագույն դասական իտալյան լեզու, նախապես այս լեզուն գործածել են իտալական Լացիում տեղանքում և Հին Հռոմում ( Ապենինյան թերակղզի) [1] ։ Այն պատկանում է հնդեվրոպական լեզուների ընտանիքի իտալյան լեզվախմբին, նախահնդեվրոպական լեզվի...
- 100 մարդ (2013)
Լատիներեն Վիքիպեդիա (լատին․ ՝ Vicipaedia Latina ), Վիքիպեդիա բազմալեզու և ազատ հանրագիտարանի Լատիներեն տարբերակն է։
- Ոչ պարտադիր
- Բարեգործական
- Ցանցային հանրագիտարան
- la.wikipedia.org
Լատիններ ( լատին․. ՝ Latini ), իտալիկ ժողովուրդներ, որոնց լեզուները լատիներենն է։ Լեզու, որը մոտ ազգակցություն ունի ֆալիկյան, սիկուլյան լեզուների հետ և ավելի հեռացած է սաբինյան, ումբրյա և ...
Լատիներենի այբուբեն. Լատինական այբուբեն, ռոմանական, գերմանական և մի շարք այլ լեզուների գիրը։ Բաղկացած է 26 տառից։. Լատինական այբուբենը օգտագործում է ռոմանական, գերմանական, կելտական ...
- Latn
- լատինատառ
- Philological Constructs
- See Also
- References
- Further Reading
- External Links
Late and post-classical Latin
The origin of the term 'Late Latin' remains obscure. A notice in Harper's New Monthly Magazine of the publication of Andrews' Freund's Lexicon of the Latin Language in 1850 mentions that the dictionary divides Latin into ante-classic, quite classic, Ciceronian, Augustan, post-Augustan and post-classic or late Latin,which indicates the term already was in professional use by English classicists in the early 19th century. Instances of English vernacular use of the term may also be found from th...
Imperial Latin
Wilhelm Siegmund Teuffel's first edition (1870) of History of Roman Literature defined an early period, the Golden Age, the Silver Age and then goes on to define other ages first by dynasty and then by century (see under Classical Latin). In subsequent editions he subsumed all periods under three headings: the First Period (Old Latin), the Second Period (the Golden Age) and the Third Period, "the Imperial Age", subdivided into the Silver Age, the 2nd century, and the 3rd–6th centuries togethe...
Low Latin
Low Latin is a vague and often pejorative term that might refer to any post-classical Latin from Late Latin through Renaissance Latin, depending on the author.[clarification needed] Its origins are obscure, but the Latin expression media et infima Latinitas sprang into public notice in 1678 in the title of a Glossary (by today's standards a dictionary) by Charles du Fresne, sieur du Cange. The multivolume set had many editions and expansions by other authors subsequently. The title varies som...
Auerbach, Erich (1965) [1958]. Literary Language and its Public in Late Latin Antiquity and in the Middle Ages. Bollingen Series LXXIV. Trans. Ralph Mannheim. Pantheon Books.Meillet, Antoine (1928). Esquisse d'une Histoire de la Langue Latine(in French). Paris: Hachette.Roberts, Michael (1996). "The Latin Literature of Late Antiquity". In Anthony, Frank; Mantello, Carl; Rigg, A.G (eds.). Medieval Latin: an introduction and bibliographical guide. Catholic Universit...Teuffel, Wilhelm Sigismund; Schwabe, Ludwig (1892). Teuffel's History of Roman Literature Revised and Enlarged. Vol. II, The Imperial Period. Trans. George C.W. Warr (from the 5th German ed.). Lond...Adams, J. N., Nigel Vincent, and Valerie Knight. 2016. Early and Late Latin: Continuity Or Change? Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 9781107132252Courcelle, Pierre. 1969. Late Latin Writers and Their Greek Sources.Translated by Harry Wedeck. Cambridge, MA: Harvard University Press.Elsner, Jaś, and Jesús Hernández Lobato. 2017. The Poetics of Late Latin Literature. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0199355631Herman, József (2000). Vulgar Latin. Translated by Wright, Roger. University Park: Pennsylvania State University Press. ISBN 0-271-02001-6. OL 42565M.Du Cange, Charles du Fresne (2009) [1710]. Glossarium ad scriptores mediae et infimae Latinitatis. Francofurti ad Moenum: apud Johannem Adamum Jungium, CAMENA - Corpus Automatum Multiplex Electorum...- Mare Nostrum region
Neo-Latin [1] [2] [3] (sometimes called New Latin [4] [a] or Modern Latin) [5] is the style of written Latin used in original literary, scholarly, and scientific works, first in Italy during the Italian Renaissance of the fourteenth and fifteenth centuries, and then across northern Europe after about 1500, as a key feature of the humanist moveme...
Այս էջը ներկայացնում է ամենատարածված լատիներեն արտահայտությունների հայերեն թարգմանությունները ։ Ընդգրկված արտահայտություններից շատերն իրենք նույնպես թարգմանված են հին հունարեն հռետորական արտահայտություներից, քանզի Հին Հունաստանում գրականությունը և հռետորական արվեստը մի քանի հարյուրամյակ ավելի վաղ են զարգացել քան Հին Հռոմում ։.
