Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Frank Borzage. Frank Borzage, nado en Salt Lake City, Utah o 23 de abril de 1894 [ 1] e finado en Hollywood, California o 19 de xuño de 1962, foi un director de cinema estadounidense .

  2. 1912 -ben Frank Borzage Hollywoodba ment színésznek, ezt a mesterségét 1917 -ig gyakorolta, mert később véglegesen átült a rendezői székbe. Első filmjét 1915 -ben rendezte The Pitch o’ Chance címmel. 1916 -ban feleségül vette a színésznő Rena Rogers t, akitől 1941 -ben vált el. Borzage 1962 -ben hunyt el 68 éves korában ...

  3. Dirección: Frank Borzage. Intérpretes: Janet Gaynor, Charles Farrell, Ben Bard, Albert Gran. Bajo una calle parisina, popularmente conocida como “El Agujero Del Calcetín”, en las alcantarillas, trabaja Chico (Charles Farell) rescatando todo aquello que cae de la superficie. Una tarde, cuando se dispone a engullir el alimento, tendrá que mediar en la pelea de dos

  4. Filmaffinity es una web de votación y recomendación personalizada de películas y series, una red social y diario del cine y las series con votaciones, listas y críticas, y una página de consulta de cartelera, horarios de entradas de cine y una web con toda la información de todas las plataformas y recomendaciones personales basadas en tus gustos.

  5. 24 de ene. de 2016 · Frank Borzage debutó como director en 1915 abarcando su larga carrera seis décadas durante las cuales se convirtió en uno de los grandes nombres de la cinematografía. Su obra está asociada a los grandes estudios de Hollywood: Metro, Fox, Warner Bros o Paramount, cuando el cine era ya una de las primeras industrias del país y vivía sus años dorados.

  6. Frank Borzage (pronounced "Bor-ZAY-gee") was of Swiss, Italian, and Austrian ancestry, born in Salt Lake City, UT, the fourth of eight children of an Italian-speaking stonemason father and a German-speaking mother. As a boy, he was drawn to acting. At age 20, he'd gone to work for producer/director Thomas Ince.

  7. Borzage switched from acting to directing in 1916, bringing to the screen a dedication to romanticism that became his trademark. Although undoubtedly sentimental--and criticized by some for it--his films, from "Humoresque" (1920) through "Moonrise" (1948), were not only undeniably popular but, at their best, were also the moving, highly artful ...