Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. María Sofía Federica de Hesse-Kassel (en alemán: Marie Sophie Friederike von Hessen-Kassel; Hanau, 28 de octubre de 1767-Copenhague, 21 de marzo de 1852) fue reina consorte de Dinamarca y Noruega como la esposa del rey Federico VI. Era una noble dano-alemana, hija del príncipe Carlos de Hesse-Kassel y de la princesa Luisa de Dinamarca.

  2. Princess Marie Frederica Wilhelmina of Hesse-Kassel (6 September 1804 – 1 January 1888) was a Duchess consort of Saxe-Meiningen by marriage to Bernhard II, Duke of Saxe-Meiningen. She was the daughter of William II, Elector of Hesse and Princess Augusta of Prussia .

  3. Maria Frederica de Hesse-Cassel (6 de setembro de 1804 - 1 de janeiro de 1888) foi uma filha do príncipe-eleitor Guilherme II de Hesse e da princesa Augusta da Prússia. Através do seu casamento com o duque Bernardo II de Saxe-Meiningen tornou-se duquesa consorte de Saxe-Meiningen.

  4. When she took her seat on her first day in the regency, she read aloud her own Exposé de la situation politique du Danemarc as her opening speech, a summary of the Danish foreign policy since 1807, which had placed Denmark-Norway, as an ally of Napoleon, in the difficult situation it was in 1814, and an analysis of the political condition of Denmark.

  5. Família. Maria Frederica foi a filha primogênita de Guilherme I, Eleitor de Hesse e da princesa Guilhermina Carolina da Dinamarca.Os seus avós paternos eram o conde Frederico II, Conde de Hesse-Cassel e a princesa Maria da Grã-Bretanha, sua primeira esposa.

    • Frederica de Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg
  6. Hesse-Kassel: Gran Cruz del León Dorado, 29 de abril de 1840 [3] Gran Ducado de Hesse: [4] Gran Cruz de la Orden de Luis, 7 de septiembre de 1850; Gran Cruz de la Orden de Felipe el Magnánimo, con Espadas, 18 de enero de 1870; Cruz al Mérito Militar, 8 de marzo de 1871; Medalla de Bronce por la Campaña en Francia (1870-1871)

  7. La madre y los hermanos de Luisa renunciaron a sus derechos al trono danés por ella. La propia Luisa a su vez renunció a sus derechos al trono por su esposo. En 1852, esta orden de sucesión fue confirmada por los países nórdicos y las potencias extranjeras en Londres. El 3 de julio de 1853, el rey Federico VII confirmó esta sucesión.