Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Constanza II de Sicilia. Para otras personas del mismo nombre, véase Constanza de Sicilia. 9 de abril de 1302 jul. Constanza de Sicilia o Constanza de Suabia ( Sicilia, 1248- Barcelona, 9 de abril de 1302), reina consorte de Aragón (1276-1302) y reina de Sicilia (1282-1302). Es venerada como beata por la Iglesia católica, y su fiesta se ...

  2. El reino de Albania fue un reino medieval creado por Carlos de Anjou con los territorios bizantinos arrebatados al despotado de Epiro en 1271, y sucesivamente unido a su reino de Sicilia. 1 El último territorio del Reino de Albania, ubicado alrededor de Durazzo (actual Durrës), fue otorgado a la República de Venecia en 1392.

  3. O Reino de Sicilia foi un Estado constituído en Sicilia o 25 de marzo de 1848 pola proclamación do novo reino polo Parlamento siciliano, independizándose deste xeito do Reino das Dúas Sicilias, no curso da Revolución siciliana de 1848. Foi un Estado efémero, xa que foi reconquistado o 15 de maio de 1849 polas tropas borbónicas.

  4. Localización do Reino de Nápoles e Sicilia na Península Itálica. [1]O Reino de Nápoles e Sicilia foi o nome oficial do Reino de Nápoles durante os anos en que estivo baixo o dominio de Napoleón, entre 1806 e 1815, baixo os gobernos de Xosé I Bonaparte (1806-1808) e Xoaquín I (1808-1815).

  5. Anexo:Consortes de los monarcas de Sicilia. Anexo. : Consortes de los monarcas de Sicilia. A continuación se presenta la lista de las consortes de los condes y reyes de Sicilia desde la creación del condado con Roger I hasta la desaparición del reino con Fernando III, quién lo une con el reino de Nápoles formando el reino de las Dos Sicilias .

  6. Dimpués de 1302 le se dió tamién a vegatas o nombre de Reino de Trinacria. A sobén o rei de Sicilia yera monarca d'atro puesto como lo rei d'Aragón, o rei d'Espanya u l'emperador d'o Sacro Imperio Romano Chermanico. En 1816 o reino de Sicilia s'unió con o reino de Nápols ta formar o nuevo Reino d'as Dos Sicilias.

  7. Sin embargo, Tancredo estaba dispuesto a prescindir de la ventaja de su negociación, es decir, la emperatriz, a cambio de que el papa Celestino III le legitimara como rey de Sicilia. A su vez, el Papa tenía la esperanza de que consiguiendo el viaje de regreso de Constanza a Roma, Enrique VI tendría mejor disposición hacia el papado, y también esperaba que el imperio y el reino se ...